5. Wees niet bang voor de schaduw, het betekent dat het licht ergens schijnt!

Lieve lezer,

Zondagen zijn hier de hoogtepunten van de week.  Met veel plezier maak ik deel uit van de Victory International Family Church, die iedere week samenkomt op de topfloor van het Royal Twins  Palace Hotel. De voorgangers van de kerk zijn Fred en Dianne Doell, een indrukwekkend stel uit Canada, die 17 jaar geleden besloten om naar Pattaya te komen.  Wanneer ik energie over heb ga ik soms nog naar de Thaise kerkdienst in de middag. Deze dienst wordt gehouden in het Sunbean hotel.

Na lang aarzelen wil ik graag een bijzondere zondag met jullie delen. Dat was vorige week zondag. Degenen die mij goed kennen weten dat ik op mijn dertiende ben aangerand door drie volwassen kerels in een café in Barneveld. Details laat ik achterwege. Deze gebeurtenis heeft veel impact gehad op mijn identiteitsontwikkeling, op de relaties met mijn toenmalige vriendjes en op mijn beeld van een kerkgenootschap. Ik heb het idee dat het mij snel volwassen heeft gemaakt en dat deze gebeurtenis er mede voor heeft gezorgd dat ik al op jonge leeftijd zeer serieus omging met toenmalige vriendjes. Ook heeft deze situatie effect gehad op mijn vergevingsgezindheid. Immers, onrecht werd niet bestraft en dus niet gerechtvaardigd. Ik heb de juiste hulpverlening gehad en de situatie emotioneel af kunnen sluiten. Echter, op spiritueel gebied heb ik altijd moeite gehad als het ging om vergeving. Wat een lastig onderwerp. Deze dienst ging gepaard met dit onderwerp en mijn hart bonkte. Ik wist wat mij tijdens de outreach avonden overkwam. Ik kon de mannen niet goed aankijken. Waren ze niet allemaal hetzelfde? Herinneringen kwamen naar boven. Een soort herbeleving. Toch wist ik diep van binnen dat het mij vrijheid zou geven als ik deze kerels eindelijk zou vergeven. Het was net alsof God tegen mij zei: "je bent er klaar voor lieve dochter." Na de dienst zocht ik de spreekster, Dianne, op. Ik vertelde haar mijn verhaal. Samen baden we met Lynn, een counseler die voor vier maanden in Pattaya woont. In het gebed gaven ze mij de ruimte om in mijn eigen taal te doen wat ik moest doen en wat God van mij vroeg. Linn vroeg mij tijdens het gebed waar Jezus was op het moment  hetgeen gebeurde. Het beeld was ik hierbij kreeg was bijzonder. Hij stond voor mij met mij mee te huilen. Voor mij was dit gebed helend. Na ons gesprek en gebed voelde ik mij zo licht als een veertje.

Tijdens de outreach avonden van afgelopen week voelde ik mij compleet anders. Ik keek met andere ogen naar de mannen en heb opnieuw indrukwekkende verhalen te horen gekregen. Zo was er een jonge vrouw die nog maar net in de bars werkte. Ze kwam, weliswaar op mijn verjaardag, naar Pattaya omdat ze niet meer in staat was om financieel voor haar zoon te zorgen. Huilend vertelde ze dat haar (zeer oudere) vriend uit Noorwegen,  haar per sms had laten weten dat hij een mooiere vriendin had gevonden uit China en dat hij geen contact meer met haar wilde. We hebben voor haar gebeden. Wat mij nog meer verdriet deed deze week, was dat een van de ladyboys die onze kapsalon bezocht, een eind heeft gemaakt aan zijn leven door een overdosis aan medicijnen te nemen. Hoeveel de vrouwen ook proberen om lachend te vertellen over hun fantastische inkomen, er gaat zoveel meer schuil in de harten van deze mensen. Pijnlijke ervaringen en enorm beschadigd.

Afgelopen week hebben we tijdens onze vrijwilligersbijeenkomst gebrainstormd over nieuwe activiteiten. Omdat het hier nu hoogseizoen is en de vrouwen lange dagen maken, is het erg rustig tijdens de Engelse lessen. Ook zijn er nog onvoldoende aanmeldingen om een nieuwe training te starten. Genoeg werk aan de winkel dus. Aan mij de schone taak om met Valentein gedenkwaardige cadeaus uit te delen, mee te werken aan een nieuw programma voor de Engelse les, wekelijks een leuke activiteit te bedenken voor de Tamar vrouwen en mee te werken aan de geplande vrijkoopavonden voor februari en januari. 

Dat brengt me bij mijn volgende punt. Tijdens de vrijkoopavonden worden de vrouwen voor een avond vrijgekocht uit de bars. De avond bestaat uit worship, gebed, bijbellezen, goede gesprekken en de nodige ontspanning. De vrouwen genieten van een heerlijk diner en krijgen cadeaus. De avond draait voor de verandering eens om hen. Er wordt verteld over de mogelijkheden die het Tamar Center biedt. Deze avonden zijn het begin van nieuwe hoop, verandering en een nieuwe toekomst. Omdat het hoogseizoen is organiseren we in februari en maart een vrijkoopavonden. Daarna wordt dit om de week georganiseerd. We pakken dit groots aan. Het kost gemiddeld tien euro om een vrouw voor een avond vrij te kopen en te voorzien van eten en cadeaus. Afgelopen week heb ik uitgezocht hoeveel ik over heb van mijn sponsorgeld los van mijn levensonderhoud hier in Pattaya. Een deel hiervan gebruik ik om de Valenteinsactie te kunnen bekostigen en het andere deel voor een vrijkoopavond. Je voelt 'm misschien al aankomen? Graag zou ik zoveel mogelijk vrouwen vrij willen kopen. Schooien is nooit zo mijn ding geweest, maar dit keer doe ik het met veel passie en bewogenheid. Mocht je, je geroepen voelen om mij hierin financieel te ondersteunen, dan hoor ik graag van je. 

Wat een praatjes heeft die Nels toch hè!? Hoe het verder gaat? Beter! Deze week zat ik beter in mijn vel. Het voelt alsof ik nooit eerder zo dicht bij mijn Hemelse Vader heb geleefd. En dit keer niet alleen omdat ik Hem nodig heb, maar omdat ik graag dichtbij Hem wil zijn. Ik verlang ernaar dat Hij zich meer en meer openbaart in deze duistere stad. 

Het thuisfront mis ik iedere dag. Toch lukt het met ups en downs beter om de focus hier te houden. Wat ik wel heel lastig vind is dat deze stad nooit slaapt. Het is een soort chaotisch Amsterdam. 24/7 is er herrie, heb ik mensen om mij heen en gebeurd er veel. Je terug trekken is niet iets wat hier nu echt lukt. Daar hoop ik een balans in te vinden. De komende weken wordt dat dus ook een uitdaging.

Wat mij veel energie geeft zijn de verhalen van de Tamar vrouwen. Ik zie de strijd die zij moeten strijden, maar ik zie ook dat God door Tamar zoveel vernieuwing heeft gebracht. Zo hoorde ik deze week een verhaal van een van de vrouwen. Haar vriend overleed in zeer korte tijd aan HIV. Zonder vriend geen inkomen voor haar en haar dochter. Jaren als prostituee gewerkt in verschillende bars. Soms fijne klanten, soms gemene klanten. Werd ze in elkaar geslagen, zo vertelde ze. Zelf bleek ze ook besmet  te zijn met HIV. Ze loopt nu de kans op verschillende infecties, waaronder een aan haar oog. Dit kan ervoor zorgen dat ze blind raakt. Nu zit ze hier, trots oorbellen voor mij te maken. Er is hoop en ieder leven telt! Bid je mee?